Miażdżyca jest poważną chorobą, która może spowodować m.in. udar mózgu, czy zawał serca. Poznaj jakie skutki niesie ze sobą miażdżyca, objawy, przyczyny oraz sposób jej leczenia.
Choroba niedokrwienna serca
Miażdżyca jest chorobą układu sercowo-naczyniowego. Jest to przewlekła choroba zapalna tętnic, która polega na odkładaniu się blaszek miażdżycowych, zbudowanych głównie z cholesterolu, na wewnętrznych ścianach naczyń tętniczych. Skutkiem tego jest zmniejszenie światła naczynia oraz znaczne utrudnienie przepływu krwi. Nieleczona miażdżyca może prowadzić do bardzo niebezpiecznych powikłań. Jeśli nastąpi całkowite zablokowanie przepływu krwi przez naczynie, prawdopodobnie dojdzie do niedokrwienia oraz niedotlenienia narządu, które było zaopatrywane w krew przez to naczynie.
Miażdżyca jest więc poważną chorobą, która może doprowadzić do zawału serca, udaru mózgu, a także niedokrwienia, niedotlenienia i tym samym uszkodzenia organów. Wbrew ogólnym pozorom, nie tylko osoby starsze mogą na nią zachorować. Dotyczy to każdego, dlatego ważne jest, aby badać się regularnie i dbać o swoje zdrowie każdego dnia.
Odkładanie blaszki miażdżycowej, czyli przyczyny miażdżycy
Tętnice po wewnętrznej stronie zabezpiecza śródbłonek, który działa niczym filtr, przepuszczając poza tętnice jedynie osocze krwi. Lipoproteiny, w tym również cholesterol, wędrują przez tętnice do jelit, w których zostają rozłożone. W momencie, gdy ścianki tętnicy ulegną uszkodzeniu, ponieważ występuje podwyższony cholesterol LDL lub nadciśnienie tętnicze, cholesterol zaczyna gromadzić się w tym miejscu i utleniać się. Reakcję odpornościową organizmu na utlenianie się cholesterolu, jest wypełnienie się nim białych krwinek, które zamieniają się w komórki piankowe. Obumierają one stopniowo, po czym tworzy się z nich tak zwana blaszka miażdżycowa dookoła uszkodzenia śródbłonka.
Organizm wysyła coraz więcej białych krwinek do miejsca urazu, które wciąż pozostaje ogniskiem zapalnym. Ich stopniowe obumieranie powoduje coraz większe szkody tętnicy, a w wyniku nowych urazów zaczyna gromadzić się cholesterol tak jak w przypadku pierwszego urazu.
Ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych zwiększa się i może być spowodowana m.in. cukrzycą typu 1, stanem zapalnym, który wynika z choroby autoimmunologicznej, insulinoopornością, nadmierną otyłością, brakiem aktywności fizycznej, nadmiernym stresem, czy dietą wysokotłuszczową.
Objawy miażdżycy
Objawy miażdżycy mogą być bardzo różne, ponieważ będą on zależne od miejsca, gdzie nastąpiło utrudnienie przepływu krwi. Niestety sama miażdżyca z reguły nie ma objawów klinicznych, z wyjątkiem nieprawidłowych wyników przeprowadzonych badań laboratoryjnych. Kliniczne objawy miażdżycy pojawiają się najczęściej z powodu zaistniałych już powikłań, które są spowodowane narastaniem blaszek miażdżycowych.
Jednym z najgroźniejszych i zarazem najczęściej występujących powikłań jest w przypadku choroby niedokrwiennej serca, czyli tak zwany zawał serca. Dochodzi wtedy do obumarcia komórek mięśnia sercowego. Jeśli dojdzie do nagłego zatrzymania krążenia, zawał bardzo często kończy się śmiercią osoby chorej. Objawami mogą być szybsze męczenie się, duszności i ból w klatce piersiowej po niewielkim wysiłku fizycznym, częste zawroty głowy.
Drugą równie groźną konsekwencją jest udar mózgu, w momencie którego dochodzi do niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego. Miażdżyca tętnic szyjnych i niedotlenienie mózgu skutkuje trwałym oraz nieodwracalnym zmianą, które prowadzą do niepełnosprawności osoby chorej, a niekiedy nawet do jej śmierci. Do objawów należą zaburzenia czucia i świadomości, dezorientacja, częste bóle głowy.
Miażdżyca kończyn dolnych i górnych może objawiać się natomiast zaburzeniami czucia ich, częstym drętwieniem, bólem i mrowieniem.
Prawidłowy przepływ krwi – diagnostyka i leczenie miażdżycy
Diagnostyka choroby układu krążenia jest zależna od objawów miażdżycy. U pacjentów, którzy mają objawy kliniczne, zaleca się wykonanie badań laboratoryjnych, które pozwalają ocenić zmiany miażdżycowe. Bardzo ważne jest wyeliminowanie czynnika ryzyka lub jego ścisłe kontrolowanie. Bedzie do nich należeć m.in. wyrównanie profilu lipidowego i glikemii, a więc mocne ograniczenie spożycia tłuszczów i cukrów, zwiększenie aktywności fizycznej, wprowadzenie zdrowej diety, kontrolowanie ciśnienia tętniczego, ewentualne rzucenie nikotyny. W niektórych przypadkach zaleca się stosować leki przeciwpłytkowe.
Jeśli miażdżyca jest już w stopniu zaawansowanym, należy zastosować leczenie inwazyjne. W przypadku miażdżycy tętnic wieńcowych, stosowana jest angioplastyka wieńcowa, czyli implantancja stentu. W momencie, gdy zmiany na ścianie tętnicy i w obrębie tętnic wieńcowych już są rozsiane, stosuje się by-pass. Podobną technikę stosuje się w przypadku miażdżycy nerek.
Przy wystąpieniu miażdżycy tętnicy szyjnej, chirurg mechanicznie usuwa blaszki miażdżycowe, aby naczynia krwionośne zwiększyły swoje światło. Jest to zabieg endarterektomii, który zapobiega udarowi niedokrwiennemu mózgu.
Materiał partnera #współpraca
